งานบวช เป็นประเพณีไทยสืบเนื่องมาแต่โบราณกาล ชายไทยเมื่ออายุครบบวช จะต้องบวชให้ได้สักครั้งหนึ่งในชีวิต เพื่อการศึกษาพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และสืบทอดอายุพระพุทธสาสนา สร้างกุศลอันยิ่งใหญ่ให้ตนเองและบิดามารดารวมทั้งหมู่ญาติ การมีโอกาสได้เป็นนักบวช ดำรงเพศสมณะผุ้ตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง เพียงช่วงระยะเวลาสั้นๆ ก็สามารถค้นหาแหล่งความสุขที่แท้จริง ศึกษาเรื่องราวความจริงของชีวิต เป้าหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์ ว่าเกิดมาทำไม ตายแล้วไปไหน บาปบุญคุณโทษ นรกสวรรค์ ภพนี้ภพหน้า และสังสารวัฏ ซึ่งเป็นความรู้ที่มีอยู่แต่ในพระพุทธศาสนาที่ทนทานต่อการพิสูจน์

      ผู้ที่มาบวช ถือได้ว่าเป็นผู้ที่มีบุญมาก เพราะเพศสมณะใช่ว่าใครจะมาอยู่ได้ง่ายๆ ต้องสั่มสมบุญกันมาข้ามภพ ข้ามชาติ เมื่อบารมีมากขึ้นก็มีโอกาสมาบวชใน บวรพุทธศาสนา ดูอย่างในสมัยพุทธกาลเป็นต้นแบบ ผู้ที่จะมาบวชไม่ได้ผู้ด้อยโอกาส แต่เป็นผู้ที่มาจากหลากหลายตระกูล ที่ประสบความสำเร็จในชีวิต เพราะเห็นโทษภัยในการครองเรือนในวัฏฏสงสาร จึงมาออกบวช หลายท่านมาจากตระกูลขัตติยะก็มี แพศย์ก็มี ศูทรก็มี การที่ตระกูลกษัตริย์ พราหมณ์และมหาเศรษฐีต่างเข้ามาบวช ก็แสดงว่าการบวชไม่ใช่เรื่องธรรมดา ไม่ใช่เรื่องของผู้ด้อยโอกาส แต่เป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งยวด 

แหล่งข่าว : ศูนย์ปฎิบัติธรรมเชียงราย    / นำเสนอโดย : เชียงรายโฟกัสดอทคอม